Dickens was een groot theaterliefhebber, en het liefst stond hijzelf op het toneel. Hij beschikte over veel talent; deskundige tijdgenoten vonden dat hij zich kon meten met professionele acteurs. Voor charitatieve doeleinden organiseerde hij geregeld toneelvoorstellingen, waarin hij dan zelf meespeelde.
In augustus 1857 regisseerde hij in Manchester het stuk "Uncle John". Daar ontmoette hij Ellen "Nelly" Ternan, achttien jaar, tenger, blond, blauwe ogen. Ze zal zijn tegenspeelster in dat toneelstuk worden, maar vooral: ze zal zijn leven een totaal andere wending geven. Dickens was, overigens ongelukkig, getrouwd, had tien kinderen, en in Europa en de Verenigde Staten kende haast iedereen zijn naam. Rijk en arm, jong en oud, allen lazen hem.
Nelly en haar beide zusters stonden al vroeg op het toneel; haar moeder gold als een vooraanstaand actrice, die, al jong weduwe, financieel moeite had het hoofd boven water te houden. De vier dames waren van onbesproken gedrag, werkten hard, reisden door Groot - Britannië om met tragedies en kluchten hun brood te verdienen. En nu de grote Charles Dickens volledig in de ban was van Nelly, drong hij zich op als beschermer en huisvriend. Dat lukte, want hij wist als geroutineerd acteur hoe hij zijn aantrekkelijke kanten het beste kon presenteren. Maar geruime tijd wenste Nelly slechts platonische vriendschap.
Dickens laat niet los. Op brute wijze scheidt hij van zijn vernederde vrouw, koopt een appartement voor Nelly, zorgt voor optredens. Katey, dochter van de schrijver, zal later vertellen dat het jaar 1858 thuis vooral gekenmerkt werd door een haast grimmige sfeer, veroorzaakt door een vader die zich gedroeg als een idioot. Hij boekt succes; in 1859 stopt Nelly met acteren.
Zijn lezers, zijn bewonderaars, mogen echter van niets weten. Voor een man in zijn positie zou een buitenechtelijke relatie in het puriteinse Engeland desastreus zijn. Alles moet in het diepste geheim plaatsvinden. Dit zet Nelly aan het denken. Wat moet er van haar leven worden? Ze is weliswaar de maîtresse van een beroemd man die haar aanbidt, woont buiten in een gerieflijk huis, zeker twee keer in de week zal hij haar opzoeken, maar...ze mag niet opvallen, niemand iets vertellen, moet altijd onzichtbaar zijn. Wat een vooruitzicht!
Daarom heet de film die Ralf Fiennes over haar leven maakte "The invisible woman" (2013), met de regisseur in de rol van Dickens en Felicity Jones als Nelly. Hij volgde getrouw en bekwaam het gelijknamige boek uit 1990 van Claire Tomalin, die in 2011 een prachtige biografie van Dickens schreef, waarin ze de affaire met Nelly nog eens duidelijk samenvatte. De tragiek van een onervaren jonge vrouw, de schaduwkanten van een hooggewaardeerd man, passie en grenzeloos verdriet met het negentiende - eeuwse Engeland als achtergrond, u kunt het allemaal zien in deze voortreffelijke film.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten