Hij staat er zelf niet zo bij stil, maar voor de lezer is het al gauw duidelijk dat Thomas goed ligt bij de vrouwen. Ga maar na: uit zijn gymnasiumtijd stamt Margriet, in zijn studentenjaren ontmoet hij Klaske en Julie, op middelbare leeftijd heet zijn lief Aimee. Na een absurd avontuur mag hij Laura omhelzen. Martine was slechts iets voor een paar dagen. Maar de dertienjarige Lin, die hij op zijn negentiende leert kennen, blijkt een hartsvriendin voor het leven.
Met Aimee leeft hij nu; alle vrouwen tonen hem zijn kwaliteiten en gebreken, geven hem levenslessen mee; inclusief stiefzusje Becky laten ze hem peinzen en piekeren. Hij weet dat hij bang is om aangeraakt te worden, zowel lichamelijk als geestelijk, en wijt dat aan zijn tijd in het ziekenhuis toen hij drie was. Hij begrijpt dat hij moeilijk mensen tot zich toelaat, stil, gereserveerd is. Dat past overigens bij zijn levensopvatting dat we slechts als passanten door het leven gaan, die even met elkaar oplopen, kort iets delen en dan weer verdwijnen. Alleen met Lin, dat was wat anders...
Geuren, kleuren, een woord, ze kunnen moeiteloos veertig jaar overbruggen en een beeld oproepen van zijn geliefde geboortestad Nijmegen, van zijn vroeg gestorven vriend Bart, van zijn vader die ook een kameraad was. Als schrijver van verhalen, romans, toneelstukken is Thomas steeds op zoek om van de werkelijkheid een waarheid te maken, en dan durft hij te stellen: niets gaat voorbij.
Zo keren twee dromen telkens weer terug. Een droom gaat over de onbereikbaarheid van alles en iedereen, de andere heeft niet Thomas, maar Lin als hoofdpersoon. Hij droomt dat niemand bij haar is. Deze droom dringt zich zó indringend aan hem op, dat die hem ook de volgende dag achtervolgt. Ja, daar is een verklaring voor. Want Lin, schuld en verantwoordelijkheid zijn voor Thomas op een dramatische manier met elkaar verbonden.
Als u een roman wilt lezen over liefde en vriendschap, het tijdelijke en het eeuwige, vederlicht van stijl, vol met filosofietjes en haast zintuiglijke beschrijvingen, dan weet u nu waar u terecht kunt.
Thomas Verbogt, Als de winter voorbij is. Amsterdam, 2015, 222 blz. Genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs 2016.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten