Ergens diep in de negentiende eeuw, in zo'n nederzetting van een aantal houten huizen die te midden van oneindige wouden en uitgestrekte vlaktes een kleine gemeenschap vormen, komt een nieuwe dominee in het kerkje preken. Hij spreekt met een licht Nederlands accent en een donderende stem weinig over de hemel, veel over vagevuur, hel en hoe het voelt om aldaar te branden en de lucht van zwavel ( brimstone) op te snuiven. De jonge Liz, vroedvrouw en zonder tong, is doodsbang voor hem en wil weg, tot onbegrip van haar man. In enkele hoofdstukken met bijbelse titels ( Exodus, Genesis) begrijpt de toeschouwer haar angst, waarom ze haar tong verloren heeft, de reden van haar vlucht, wat er aan haar huwelijk voorafgegaan is. Haar levenspad was een lijdensweg, met een calvinistische God die haar weliswaar steeds begeleidde, maar nimmer ingreep. Ze moest alles zelf doen, en dat gebeurt ook, want ze bleef een vechter, een "warrior", zoals haar dochter vol respect een paar keer opmerkt.
Martin Koolhoven, die de film regisseerde en ook het script schreef, heeft altijd de wens geuit eens een Nederlandse western te maken. Hij bewonderde de Italiaanse spaghetti - variant; om aan zijn Brimstone (2016) een vaderlands tintje te geven, creëerde hij een Hollandse gemeenschap, die in het verre Amerika een nieuw bestaan opbouwt, op calvinistische basis. Dit houdt in dat God straft, de man dirigeert en de vrouw aan hem ondergeschikt is.
Deze rolverdeling geldt voor de hele film, in welk gezelschap Liz zich ook bevindt. Constant laat de regisseur zien hoe vrouwen moeten lijden onder het geweld van brute mannen, die met de bijbel of een wetboek in de hand trachten aan te tonen hoe onderdanig de vrouw mòet, en hoe overheersend de man màg zijn.
De opeenstapeling van gruwelen tast de geloofwaardigheid van de film aan, en daarmee het inlevingsvermogen van de kijker. Je ziet een mensenleven aan je voorbij trekken dat geteisterd wordt door vernederingen, mishandelingen, verkrachtingen, afgesneden tongen en zwiepende zwepen. Alles wordt zo luid en duidelijk in beeld gebracht, dat de weerloze toeschouwer gelaten alle narigheid over heen laat gaan, niet accepterend dat deze ellende in één mensenleven past, hopend dat THE END maar gauw op het scherm verschijnt.
Spannend? Ja. Goed Geacteerd? Zeker. Mooi in beeld gebracht? Nou en of. Een horrorfilm of een western? Allebei.
Brimstone. Regisseur Martin Koolhoven. Acteurs: Guy Pearce, Dakota Fanning, Carice van Houten, Kit Harington. Uitgebracht januari 2017.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten