Wat doet een mens buiten de deur tussen 23.54 en 6.43 uur in een wereldstad als Tokyo? Al die uren dwalen er types door zo'n gigantische stad die juist dan er hun woonplaats van maken, mensen van wie het onmogelijk is om te zeggen wie ze zijn of wat ze doen. Nachtvlinders dus, vaak door de Amerikaanse schilder Edward Hopper in een bar geportretteerd: stil, bleek, alleen, met een halfvol glas voor zich. De ook internationaal befaamde Japanse schrijver Haruki Murakami neemt ons mee naar nachtelijk Tokyo, en volgt er een paar. Het lijkt wel of hij een filmcamera bij zich heeft, want hij zoomt in, werkt met close - ups, presenteert af en toe een totaalshot. Elk hoofdstuk start met de tijdsaanduiding, alles wordt in de tegenwoordige tijd beschreven, wat de lezer tot een ooggetuige maakt.
Het negentienjarige meisje Mari Asai, klein, donker, bebrild en pienter, heeft de laatste trein gemist en wacht op de volgende door in een restaurant demonstratief een dik boek te gaan zitten lezen, want ze wenst niet aangesproken te worden. Dat gebeurt toch en wel door de broodmagere student en amateur - trombonist Tetsuya Takahashi, die haar min of meer van vroeger kent. De altijd weer moeilijke openingszinnen wijdt hij aan haar zusje Eri, een fotomodel van buitenaardse schoonheid. Takahashi en Mari zullen, met tussenpozen, elkaar deze nacht steeds beter leren kennen.
Weet u wat Japanners met een 'love hotel' bedoelen? Stelletjes die met elkaar naar bed willen, melden zich daar aan. Bij de ingang is een galerij met foto's van de kamers. Je kiest de kamer die je leuk vindt, drukt op de knop van het nummer en krijgt de sleutel. Je geeft aan of je één uur blijft of de hele nacht. Je hoeft niemand te zien of te spreken. Door een toeval komt Mari daar terecht. Het verhaal dat een Chinese prostituee haar vertelt over de beroving waarvan ze zojuist slachtoffer is geworden en het leven dat ze moet leiden, grijpt het beschermd opgevoede burgermeisje hevig aan. Inderdaad, de donkere krochten van de samenleving openen zich even voor haar èn de lezer.
Zo heeft ieder zijn eigen levensgeschiedenis. Eenzaamheid, vaak ontstaan door een ongunstige gezinssituatie, verlangen naar vriendschap en geborgenheid, het zijn vooral de jonge mensen die daarmee worstelen. De nachtvlinders kunnen trouwens ook psychopathische trekken hebben: Shirakawa is uiterlijk een keurig getrouwde man met kantoorbaan, maar innerlijk een gewelddadige hoerenloper. Want de nacht verbergt en toont, en Murikama noteert: helder, begripvol, met een toefje magisch - realisme.
Haruki Murakami, After dark. Tokyo, 2004. Nederlandse vertaling Jacques Westerhoven, Amsterdam/Antwerpen, 2006. 218 blz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten