Nadat Woody Allen een paar succesvolle films in het buitenland had gemaakt, kreeg hij van wereldstad Parijs het verzoek om aldaar een film op te nemen. Men zou hem alle medewerking verlenen. Allen, de man die geniet van de drukte die wereldsteden nu eenmaal te bieden hebben, hapte meteen toe. Vier maanden vertoefde hij met vrouw en kinderen in een suite van een voornam hotel in Parijs.
Hoofdpersoon Gil heeft wel wat van Woody weg. Hij is permanent ongelukkig. Het bevalt hem uitstekend in de stad, maar de omgeving staat hem minder aan: zijn verloofde wil dat hij rijk genoeg is om in in Santa Monica te wonen, zijn schoonvader vindt hem een linkse rakker en Gil zelf wil een serieuze, echt literaire, roman schrijven, want tot dusver was hij slechts een broodschrijver.
Op een nacht, als hij alleen rondtrekt, verdwaalt hij. Wanneer de klok twaalf uur slaat, komt plotseling een auto uit de jaren twintig voorrijden. Mannen roepen hem toe om in te stappen. Ze brengen hem naar een restaurant waar hij auteur Scott Fitzgerald met zijn vrouw Zelda ontmoet, die hem voorstellen aan niemand minder dan Ernest Hemingway. Later die nacht bezoekt hij het huis van Gertrude Stein, die hem dan en de nachten erna in contact brengt met andere artistieke grootheden uit de jaren twintig van de vorige eeuw: Bunuel, Salvador Dali, Degas, Picasso, Cole Porter. Nu voelt hij zich gelukkig, hier voelt hij zich thuis, dit zijn de jaren waarin hij wil leven. Als hij ook nog verliefd wordt op het vriendinnetje van Picasso en die liefde beantwoord ziet, dienen de eerste moeilijkheden zich aan.
Kan het romantischer? Ontevreden zijn met je bestaan, een onbereikbare geliefde, verlangen naar een verleden tijd, oog in oog staan met de artiesten die je bewondert en daarom onaanraakbaar zijn...dit alles zit in deze film en in het leven van de regisseur. Als u de autobiografie van Woody Allen gelezen hebt, dan weet u hoezeer hij mannen als Bunuel, Hemingway en Scott Fitzgerald hoogacht. In ` A propos vertelt hij ook hoe hij, sociaal onhandig als hij is, Carla Bruni, de echtgenote van toenmalig president Sarkozy, wist te bewegen een rolletje te spelen. Hij was toch al zeer tevreden over haar en de cast, maar de kers op de taart is voor hem Léa Seydoux, het Franse meisje Gabrielle van die muziekwinkel met platen van heel vroeger(!). Zich definitief vestigen in Parijs...Woody heeft er serieus over nagedacht.
De film leverde Allen, die niet alleen regisseerde maar ook het verhaal schreef, een Oscar op voor het meest originele script. Voor het eerst in zijn carrière maakte hij een film die meer dan 150 miljoen dollar opbracht. Een artistieke film vol weemoed, heimwee en verlangen, waar alles zich afspeelt in een betoverend gefilmd Parijs ...wat heerlijk dat zoiets ook een financiéél succes kan worden.
Midnight in Paris. Regisseur: Woody Allen. Acteurs: Owen Wilson, Rachel McAdams, Carla Bruni, Léa Seydoux. Land: Verenigde Staten. Uitgebracht: in 2011.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten